آشنایی با انواع دامنه‌ها و کاربرد آن‌ها
این روزها بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند به‌جای فروشگاه‌های فیزیکی خریدشان را به شکل آنلاین انجام دهند. به کمک اینترنت این کار بسیار ساده شده است و بسیاری از خرده‌فروشان هم به این فضا روی آورده‌اند. طبق آمارها از هر چهار آمریکایی سه نفر حداقل یک خرید اینترنتی انجام می‌دهد و این آمار برای کشورهای دیگر هم در حال بالارفتن است. همان‌طور که کسب‌وکارهای بیشتری به آنلاین حرکت می‌کنند طبیعتاً رقابت بیشتری برای نام دامنه هم پیش می‌آید. انواع دامنه‌ها مختلفی وجود دارند که هر کسب‌وکاری باید انتخاب کند. نام دامنه شما نشان‌دهنده نام و برند شماست؛ بنابراین در این مطلب درباره‌ی انواع دامنه‌ها صحبت می‌کنیم.
دامنه (domain) چیست؟
بگذارید قبل از صحبت‌کردن از انواع دامنه‌ها، اول از این حرف بزنیم که به چیزی نام دامنه گفته می‌شود. به شکل ساده نام دامنه چیزی است که بین علامت پروتکل //:HTTP و اولین اسلش در URL یا آدرس وبسایت قرار می‌گیرد. چیزی که باید بدانید این است که دامنه برای وبسایت معادل IP برای هر دستگاه است.
به هر دستگاهی که از اینترنت استفاده می‌کند یک آدرس IP داده می‌شود که این آدرس یک شناسه منتسب به دستگاه است. IP به‌صورت هم‌زمان از سوی دستگاه دیگری قابل‌استفاده نیست. برای تشکیل یک دفترچه آدرس مجازی ابتدایی، دانشمندان در آغاز سیستم آدرس پروتکل اینترنت را ایجاد کردند. آن‌ها به رایانه‌ها و وبسایت‌ها رشته‌ای منحصربه‌فرد ۳۲ یا ۱۲۸ بیتی از ارقام را که به IP معروف است اختصاص دارند که می‌توانست آن‌ها را از دیگران متمایز کند.
درحالی‌که این سیستم اولیه کار می‌کرد، هنوز هم برای دانشمندان ایجاد ارتباط مؤثر پیچیده بود. سپس دانشمندان سیستم نام دامنه را ایجاد کردند که به کمک آن صاحبان وبسایت توانستند یک نام منحصربه‌فرد را ثبت کنند تا به‌عنوان یک مترادف برای IP عمل کنند.
انتخاب پسوند دامنه| آیا دامنه وب سایت شما لزوما باید دات کام باشد؟
انواع دامنه‌ها
برای رجیستر کردن یا ثبت‌نام کردن برای انواع دامنه‌ها، سلسله‌مراتبی وجود دارد که آن‌ها را از هم متمایز می‌کند. در ادامه درباره‌ی آن‌ها صحبت می‌کنیم:
انواع دامنه‌های سطح بالا (TLD)
در سال ۱۹۸۵، مرجع شماره‌های اختصاص‌داده‌شده به اینترنت شش نام دامنه سطح بالا را منتشر کرد. این دامنه‌ها به‌عنوان پسوند نام دامنه شناخته شدند و نشان‌دهنده‌ی بالاترین سطح در سلسه‌مراتب سیستم نام دامنه هستند. آن‌ها عبارت‌اند از:
.com
دامنه‌ی دات‌کام، که مخفف عبارت commercial یا بازرگانی است برای استفاده از سوی سازمان‌های تجاری ایجاد شد. محدودیت‌هایی که در آغاز وضع شدند سخت‌گیرانه نبودند و در اواسط دهه ۹۰، .com به محبوب‌ترین و رایج‌ترین نوع دامنه سطح بالا برای مشاغل، وبسایت‌ها و ایمیل تبدیل شد.
.net
این عبارت مخفف کلمه‌ی network یا همان شبکه است و در ابتدا برای استفاده در موسسه‌هایی ایجاد شد که در فناوری‌های شبکه فعالیت داشتند، چیزهایی مانند ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی یا شرکت‌های زیرساخت. مانند .com، محدودیت‌های گذاشته شده برای .net هم چندان رعایت نشد و این دامنه هم به یکی از محبوب‌ترین دامنه‌های سطح بالا تبدیل شد که بسیاری آن را پس از .com پراستفاده‌ترین نام دامنه می‌دادند.
.edu
در میان انواع دامنه‌ها، برای وبسایت‌های آموزشی هم دامنه‌های جداگانه در نظر گرفته شده است. .edu مخفف عبارت education است. این عبارت برای دانشگاه‌ها در سراسر دنیا در نظر گرفته شد؛ اما بیشتر در آمریکا محبوبیت پیدا کرد و بسیاری از موسسه‌های آموزشی کشورهای دیگر از دامنه‌های مربوط به کشور خودشان استفاده کردند.
.org
این نام دامنه در میان انواع دامنه‌ها برای سازمان‌های غیرانتفاعی در نظر گرفته شده است و مخفف واژه‌ی organization یا همان سازمان است. این دامنه هم فراوانی زیادی دارد و بسیاری از سازمان‌ها و مجامع در سطح بین‌المللی از آن استفاده می‌کنند.
.mil
این عبارت کوتاه شده‌ی عبارت military است که به معنای نظامی است. همان‌طور که از نامش پیداست این نوع دامنه برای شاخه‌های نظامی ایالات متحده آمریکا تعریف شده است و برخلاف سایر دامنه‌ها محدودیت استفاده از آن به شکل سخت‌گیرانه‌ای پا برجاست.
.gov
این دامنه مخفف واژه‌ی government به معنای دولت است. این دامنه هم مانند mil در میان انواع دامنه‌ها فقط برای سازمان‌های دولتی قابل‌استفاده است و ارگان‌هایی که مستقیماً به حکومت وصل هستند می‌توانند آن را به کار ببرند.
انواع دامنه‌های سطح بالای کد کشور (ccTLD)
به‌منظور تمایز یک کشور از کشور دیگر، انواع دامنه‌های دو حرفی‌ای برای هر کشور ایجاد شد تا به‌صورت اختصاصی مورداستفاده قرار بگیرد. برای مثال UK برای انگلستان و IR برای ایران استفاده می‌شود. به‌طورکلی این دامنه‌ها برای داخل هر کشور هستند؛ اما بعضی از کشورها اجازه‌ی استفاده از دامنه خود را به دیگران هم داده‌اند.
انواع دامنه‌های سطح دوم
در سلسله‌مراتب DNS دامنه‌های سطح دوم دامنه‌هایی هستند که از دامنه‌های سطح بالا پیروی می‌کنند. برای مثال عبارت Nike در Nike.com دامنه سطح دوم به‌حساب می‌آید. اغلب دامنه‌های سطح دوم نام کسبوکار یا فروشنده‌ای است که نام دامنه را در یک ثبت‌کننده ثبت کرده است. به‌طورکلی این نام، نام شرکت یا نام پروژه و چیزهایی ازاین‌دست است.
علاوه بر دامنه‌های عمومی سطح دوم، دامنه‌های سطح دوم کد کشور (ccSLD) نیز وجود دارد. در چنین مواردی دامنه سطح دوم در سمت راست پیدا می‌شود برای مثال دامنه‌ای مانند Nike.co.ca در این دسته قرار می‌گیرد.
انواع دامنه‌های سطح سوم
در سلسه‌مراتب DNS دامنه‌های سطح سوم به طور طبیعی از دامنه‌های سطح دوم پیروی می‌کنند. آن‌ها در سمت چپ SLD دیده می‌شوند و معمولاً به نام زیر دامنه شناخته می‌شوند.
شرکت‌های بزرگتر اغلب از دامنه‌های سطح سوم به‌عنوان شناسه‌هایی استفاده می‌کنند که می‌توانند بین بخش‌های مختلف وبسایتشان تمایز قائل شوند. WWW رایج‌ترین نمونه دامنه سطح سوم است؛ اما اگر یک شرکت از چندین دامنه سطح سوم استفاده می‌کند معمولاً به یک سرور خاص در شرکت اشاره می‌کند.
هنگام خرید دامنه سایت چه نکاتی را باید رعایت کنیم؟
جمع‌بندی
نمی‌توانیم بگوییم که انتخاب نام دامنه مناسب از میان انواع دامنه‌ها چقدر اهمیت دارد. نامی که برای دامنه‌ی وبسایت خود استفاده می‌کنید نامی است که باید در ذهن مخاطبان شما بماند تا افراد حاضر باشند به‌راحتی به آن سر بزنند و از آن استفاده کنند، همچنین آن را به دیگران معرفی کنند.